Toen mijn vader midden de jaren ’80 in Duitsland de eerste gele pennant zag werd besloten een koppel kans splitten mee te brengen. Hieruit kweekte hij het volgende jaar (1986) een gele pennant. Dit was de eerste gele pennant die in België gekweekt is. Kort nadien volgde automatisch de zilvere pennant (blauw en geel in één vogel). Ondertussen was ik (blijkbaar gebeten door dezelfde microbe) van school en stapte mee in de hobby. Enkele jaren later kwamen wij net na de kweek bij een bevriende liefhebber uit de buurt die twee blauwe pennanten had gekweekt uit een rode split blauw en een blauwe. Deze twee pennanten hadden een beetje oranje op de borst en onder de staart. De vogels werden te koop aangeboden en wij besloten om de twee blauwe pennanten samen met hun ouders te kopen. Groot was onze verbazing toen het volgende jaar de vogels op kleur kwamen. Het grijs van deze twee blauwe pennanten was allemaal oranje geworden. Dit blijft tot op heden nog steeds een van de meest misterieuze mutaties van allemaal. Hierover hebben wij vele uiteenlopende meningen gehoord: van prachtige mutatie tot gekweekt over adelaide en zelfs gekweekt over bruine geelbuik. Dat het om een zuivere mutatie gaat wordt bewezen door de dominante vererving en dit enkel zichtbaar in de blauwe. Nadien werden de oranje pennanten ook gekweekt in zilver en cinnamonblauw, wat resulteerde in prachtige vogels. Begin jaren negentig zagen wij in Nederland de eerste albino pennanten. Na onderling overleg besloten wij ons een blauwe split albino aan te schaffen en te koppelen aan een oranje pop. Het eerste jaar leverde dit drie jongen op. Twee oranje mannen kans split albino en 1 roodoog pop. Eerst dachten wij dat dit een albino was maar van zodra de pluimen zichtbaar werden zagen wij dat er ook oranje doorkwam. Dit was een primeur op wereldvlak : de eerste oranjealbino pennant was geboren. Later kwamen dan ook oranjealbino mannen en dubbelfactorigen waarvan de kleuren nog intenser zijn.
Begin jaren negentig werd besloten een koppel cloncurry’s te kopen. Van dit koppel hadden wij het eerste jaar 9 jongen. Twee jaar later kregen wij telefoon van een liefhebber die een koppel gekocht had, hij had een lichte in de nest liggen met rode ogen. Wij gaan kijken en inderdaad de vogel was veel lichter dan normaal en had bloedrode ogen. Dat het niet om een lutino mutatie ging was duidelijk daar de vogel niet volledig geel was (het groen was lichtgroen geworden). Omdat de ogen rood waren (en bleven) ging het waarschijnlijk om een fallow mutatie. Daar hebben wij dan “onze eigen” vogels terug gekocht.
Wat betreft de bruine geelbuik. Hier was het groen/geel volledig bruin/oranje geworden. Hiervan hebben wij er verschillende gekweekt maar geen enkele groot gekregen. In het nest was er geen enkel probleem maar zodra ze uitvlogen gingen ze heel snel achteruit en stierven. Enkele bevriende liefhebbers hebben er ook gekweekt maar helaas ook geen enkele kunnen houden.